miércoles, 27 de mayo de 2009

A cociña na TVG



Este domingo ás 13.00h. (aproximadamente) o programa " A revista fin de semana da" TVG ofrecen unha reportaxe sobre a "II Xornada de Cociña Intercultural".

Agardamos que vos guste a reportaxe e fagades saber os vosos comentarios.

Un saúdo.

Fotografías da 3º Xornada

martes, 26 de mayo de 2009

CALAMARES FEITOS A MODA DA CASA (Portonovo - Galicia)



Ingredentes

  • Calamares
  • Cebolas
  • Pemento vermello
  • Aceite
  • 2 ou 3 dentes de allo
  • Sal
  • Pirexel
  • Colorante
ELABORACIÓN
Estonamos as ceboliñas con xeito mellor miudas de monda fina, cortamos un pimento vermello en anaquiños e xuntamolo todo na sartén con un aceititiño bó
cando teñamos a mistura feita imos botar os calamares enteiros e como xa picamos uns dentiños de allo que botamos tamén na sartén, deixamos ó lume lento que nuns minutiños teña unha cor amarela .
Non nos podemos esquencer da sal, pirexel e unha pizquiña de colorante.

Nunha tarteira teremos unhas pataquiñas cortadas con unhas areas de sal as que nos servirán pra que o prato sexa máis completo.
A cociñeira Sabela e o seu pinche Juan

Orellas (Galicia)



Ingredentes:

. un vaso de leite
. unha pizca de sal
. 100g de manteiga
. unha copa de anís
. unha cucharada de azucre
. unha cucharada de postre de canela
. dous ovos
. ralladura de un limón
. fariña
. azucre glass e canela (despois de freir)

Elaboración:

Quentamos a leite, votamos a manteiga ata que se desfaga e seguimos votando os demais ingredentes menos a fariña que a imos incorporando pouco a pouco ata que a masa se despegue dos dedos.
Deixamos reposar dúas horas. Freimos en abundante aceite e espolvoreamos con azucre glass e canela.

A Cociñeira Ana Belén Rodríguez e a súa pinche Yolanda Lenzós

Entrevista a Nakary Acosta


De onde eres?
De Venenzuela.

Como chegaches ata aquí? Coñecías a alguén? familiares que emigraron a Galicia? Cuestións de traballo?
Llegue aquí por mi marido que es hijo de galegos. Llegue con mis hijos puesto que me case en Venenzuela y los tuve allí.

Por qué estás aquí?
Por mis familia.

Canto tempo levas en Galicia?
5 años y aún no visite mi tierra, a ver si voy este año o para el otro.

Por que elexiste este prato (arepas de maiz)?
Simplemente, se me ocurrió.

Existe algún tipo de ritual có prato? Como é?
No.

Cando é adecuada face-la receita? Algún acontecemento especial?
En la merienda o desayuno.

Que alimentos hai na zoa do teu pais que non haxa aquí?
La fruta que es diferente. Allí hay otro tipo de fruta que no hay aquí.

Cantas comidas se fan ó día en Venenzuela? Cal é a comida máis forte?
Tres comidas. El almuerzo.

Que prato gaelgo gústache máis?
Casi todos. El cocido (el caldo), empanada, filloas, ...

Que diferencias culturais atopas entre a cultura de Venenzuela e a galega?
El trato con la gente.

Notas moita diferencia cultural?
En algunas cosas sí.

E finalmente, sénteste integrada no barrio de Monte Porreiro?
Sí. Bien, hasta ahora bien.

Moitas grazas Nakary.
Gracias a tí.


Entrevista a Felicidad Pachego

De onde eres?
De Venenzuela

Como chegaches ata aquí? Coñecías a alguén? familiares que emigraron a Galicia? Cuestións de traballo?
conoci a un gallego en Venenzuela. Tenía 25 años y me vine aquí vivir y para casarme con él.

Por qué estás aquí?
Porque me adapte al ambiente y me gusta.

Canto tempo levas en Galicia?
10 años.

Por que elexiste este prato (arepas de maiz)?
Porque es un plato típico de allí.

Existe algún tpo de ritual có prato? Como é?
No.

Cando é adecuada face-la receita? Algún acontecemento especial?
En el desayuno acompañado de jamón o revoltillo o ensaladilla.

Que alimentos hai na zoa do teu pais que non haxa aquí?
Sobre todo fruta: papaya (lechota), aguacate, mango, guayaba,...

Cantas comidas se fan ó día en Venenzuela? Cal é a comida máis forte?
Tres comidas: desayuno, comida y cena. La más fuert es el almuerzo (la comida).

Que prato galego gústache máis?
El cocido, la empanada, la costilla, ... prácticamente todo.

Que diferencias culturais atopas entre a cultura de Venenzuela e a galega?
Que el trato es más frío, mucha desconfianza, allá somos más alegres, más solidarios y más confiados.

Notas moita diferencia cultural?
Un poco.

E finalmente, sénteste integrada no barrio de Monte Porreiro?
Sí. Muy bien. Conozco mucha gente. Voy a las excursiones del cura de Mourente y así conozco mucha más gente.

Moitas grazas, Feli.
De nada.

lunes, 25 de mayo de 2009

Entrevista a Mercedes Lorenzo

Pregunta: De onde eres?
Mercedes: Eu son de Combarro (Poio), nacín alí, pero son de Monte Porreiro.

P: Como chegaches a Arxentina? Coñecías a alguén, algún familiar que emigrara alí?
Mercedes: Cheguei a Arxentina no 1957 e foi porque meu pai estaba traballando alí e a través dun convenio que había entre Franco e Arxentina para reunir a familias emigrantes eu fun a Arxentina coa miña nai para reunirnos có meu pai.

P: Por que estás aquí?
Mercedes: Eu estou aquí dende 1995 porque ó meu marido que é de Arxentina gustoulle moito España e propuso a idea de vir a vivir aquí . O falamos e decidimos viaxar acá coas nosas fillas.

P: Canto tempo levas en Galicia?
Uns 15 anos máis ou menos.

P: Por que elexiste o prato "Niños envueltos"?
Mercedes: Por que alí faciao moitas veces e dende que estou aquí o fago moito menos, así que pareceume boa idea facer o prato para que o probase a xente e saber a súa opinión.

P: Existe algún tipo de ritual có prato? Como é?
Mercedes: Non, o prato é comida cotiá, máis ben propio do mediodía.

P: Cando é adecuada face-la receita? Cal era a comida máis forte en Arxentina?
Non existe ningún ritual coa receita e a comida máis forte allá é ó mediodía, aínda que tamén a cea ás veces podía ser forte.

P: Que alimentos hai en Arxentina que non haxa aquí?
Os alimentos son os mesmos, máis ou menos. Aínda que alá se come máis carne e aquí máis pescado, por exemplo. Ademáis alá non se fai tanto frito como acá.

P: Cantas comidas facianse en Arxentina?
Mercedes: Desaiuno, mediodía (a comida máis forte igual que á noite), mediatarde (a iso das seis) e á noite.

P: Que prato galego gustache máis?
Mercedes: O cocido e tamén o caldo galego, pero o que máis o cocido que está riquisimo.

P: Que diferencias culturais atopas entre Arxentina e Galicia? Notas moita diferencia cultural?
Mercedes: Non sentido de notar moita diferencia cultural a verdade é que non. Quizáis que alí o trato persoal era moito máis suave.

E finalmente, sénteste integrada no barrio de Monte Porreiro cando voltaches de Arxentina?
Mercedes: Cando voltei noitei máis diferencia porque aquí a xente pareciame máis tosca como pasando de todo e que non se axudan uns a outros.

Moitas grazas Mercedes.
De nada, grazas a vós.